canvas-AHW_EdwinenRuben_20190812_JvK_Edwin_Ruben_013

Terugblik Helperzoomtunnel: 'Het was een ontzettend intensieve week, maar het is gelukt!'



In mei 2018 werd het inschuiven van de Helperzoomtunnel op het laatste moment afgeblazen. Maar in 2019 lukte het wel: op zaterdag 3 augustus gleed de tunnel op z’n plek. Projectcoördinator Ruben Schutten en uitvoerder grond-, weg- en waterbouw Edwin Horinga blikken terug op een bewogen week.

Het is maandag 29 juli 2019. Op de bouwplaats van de Helperzoomtunnel is het een drukte van belang: iedereen die ook maar iets te maken heeft met het inschuiven van de tunnel is aanwezig. Nog één keer worden de plannen, draaiboeken en aandachtspunten doorgenomen. Want een kleine twee dagen later is het zover: dan begint de treinvrije periode voor het inschuiven van de Helperzoomtunnel.

Acht dagen

Van woensdag 31 juli tot donderdag 8 augustus reden er geen treinen op de plek waar de tunnel werd geplaatst. “In die acht dagen moest het gebeuren”, vertelt Ruben Schutten. Als projectcoördinator was hij nauw betrokken bij de minutieuze voorbereiding van deze klus. “Toen in de nacht van dinsdag op woensdag om 3.00 uur ’s nachts het treinverkeer werd stilgelegd, zijn we meteen begonnen. We hebben alle hekken rondom het spoor weggehaald, het spoor verwijderd en de bovenleiding verplaatst.”

Schuifbaanconstructie

Direct daarna startten de graafwerkzaamheden. Uitvoerder Edwin Horinga: “We zijn tot donderdagavond bezig geweest met het afgraven en afvoeren van zand. Daarna zijn we begonnen met het verwijderen van de oude betonnen schuifbaanplaten die in het gat lagen. Deze zijn in 2017 geplaatst, maar bleken bij de proeflift in 2018 niet draagkrachtig genoeg te zijn. Mede daardoor kon het inschuiven toen niet doorgaan.” De oude platen werden weggehaald en vervangen door nieuwe, grotere platen. “Die waren wel vier keer zo groot”, weet Ruben. “Op het beton plaatsten we stalen balken en vijzels: het beton en staal vormden samen de schuifbaanconstructie.”

“Je zag de opluchting op alle gezichten.”

Inschuiven

Op zaterdagochtend 3 augustus was het zover: de tunnel kon worden ingeschoven. “Rond 9 uur zijn we gaan schuiven”, vertelt Ruben. Onder toeziend oog van honderden belangstellenden en de pers kwam de tunnel in beweging. Edwin, die die dag geen dienst had, stond met zijn gezin buiten de hekken. “Ik wilde het met eigen ogen zien”, lacht hij. De uitvoerder viel met zijn neus in de boter: de tunnel schoof probleemloos én sneller dan gedacht op zijn plek. “Je zag de opluchting op alle gezichten.”

Alle zeilen bijzetten

Maar toen Edwin de ochtend erna op de bouwplaats kwam, zag hij dat de opbouw van de spoorzone rondom de tunnel meer tijd kostte dan gepland. “Dat betekende dat we alle zeilen moesten bijzetten om op tijd klaar te zijn. Want in de nacht van woensdag op donderdag moest het spoor weer open.” De dagen erna is dan ook keihard gewerkt. “Iedereen heeft het fantastisch gedaan”, vindt Edwin. “Collega’s stelden zich flexibel op en onderaannemers dachten enorm mee. Het krioelde op de bouwplaats van de mensen en machines. Waar je ook keek: overal werd gewerkt.”

Intensief

Ruben: ‘Op dinsdagmiddag wisten we dat we het gingen redden. Dinsdagavond is de spoorbouwer begonnen het met terugplaatsen van het spoor, donderdagochtend reed de eerste trein weer over het spoor. Een paar uur vóór de buitendienststelling van het spoor officieel voorbij was, waren we klaar.”

Hoe Ruben en Edwin op deze bewogen week terugkijken? “Het was ontzettend intensief. Niet alleen voor ons hoor. Iedereen die een rol speelde in deze monsterklus, heeft een pittige week achter de rug”, vindt Edwin. “Maar het is dit keer gelukt. En daar gaat het om.”






Lees ook: